De betere tweede helft?!

Vermoeidheid, niet kunnen slapen, liggen piekeren, altijd maar druk hebben, zere gewrichten als je bijvoorbeeld de trap oploopt, continue om de haverklap ongesteld of iets wat erop lijkt, snel geïrriteerd, kunnen janken om niks, geen zin in intimiteit, je zo beroerd als wat voelen en op de kop toe hitte aanvallen op die momenten dat je ze liever niet heb.

Ze noemen het de overgang en ja beste mensen ik zit er volgens mij midden in of het is net begonnen. Ach wat maakt het uit het is zoals het is en ik schaam mij er niet voor en praat er gewoon open over. Ik begrijp niet waarom het zo’n taboe is voor vele vrouwen en weggemoffeld wordt als het ter sprake komt. Het zou juist helpen als het een gangbaar onderwerp is waarover we gewoon eerlijk en open kunnen zijn en effe lekker los kunnen gaan over al die zaken waar je last van heb.

Ze zeggen dat als je in de overgang zit je bezig bent om je klaar te maken voor de tweede helft van je leven. Wat mij betreft had dat ook wel op een ander manier gemogen zonder al deze toestanden. Je gaat nadenken tijdens dit moment, keuzes maken en nieuwe besluiten nemen. Althans dat zeggen ze. Nou ik kan je zeggen dat ik het te druk heb met alle bijkomstigheden dan dat ik ga nadenken over van alles en nog wat. Of toch niet?! En passen al onze nieuwe stappen hier perfect in!?

Neem nou bijvoorbeeld het slapen. In slaap komen gaat prima echter doorslapen de gehele nacht! Je kent het misschien wel halverwege de nacht wakker worden en ja hoor daar gaan die hersenen. Ze draaien op volle toeren en hoe ik ook mijn best doe om te ontspannen mijn hersenen/gedachten vliegen alle kanten op. Van het regelen van een traktatie voor school, werk zaken, prive zaken en vooral denken “Daan je moet nu echt gaan slapen want anders ben je morgen te moe!”

Doodop wordt je de volgende ochtend wakker en je hebt het gevoel dat er een vrachtwagen over je heen gereden heb. Je sleept je zelf het bed uit, neemt een douche en kleedt jezelf vervolgens aan en daarna help je zoonlief in zijn kleren. Eenmaal beneden gaat de automatisch pilot aan en volgen alle handelingen in dezelfde volgorde als de dag ervoor. En voordat je het weet ben je op weg naar je werk en zet je je prive knop om in werkstand. Deze slapeloze nachten schijnen erbij te horen echter is het geen pretje om je bek af te voelen.

En dan die pijn in je gewrichten. Het moment dat je de trap op loopt naar boven en denkt hè voel ik nou mijn knieën. De eerste keren negeer je het nog maar daarna valt het gewoon niet te negeren en besef je wel terdege dat het zover is. Ook een van de bijkomstigheden van de overgang.

Je hoort en leest er van alles over, wat je wel en wat je niet moet doen. Als je jezelf er door zou laten lijden zou je volgens mij knettergek worden. Neem nou bijvoorbeeld de gember. Heerlijk verse gemberthee en goed voor de botten en alle ontstekingen. Echter hoorde ik toch van de week dat als je opvliegers heb dat gember niet oké is?! Goh waar moet ik nou voor kiezen; voor de hitte aanvallen of ontstekingen? Of gewoon lekker blijven drinken omdat ik het lekker vindt?!!

Die veranderingen en schommelingen van het oestrogeen maken het niet makkelijker er allemaal op. Emoties vliegen alle kanten op van opeens kunnen huilen om niks tot opeens uitvallen naar man of kids en achteraf denken he waar kwam dat nou vandaan!? Die stemmingswisselingen maken je kwetsbaarder en gevoeliger dan voorheen. Pffff ik moet daar echt mijn weg invoelen. Waar ik voorheen niet van slag raakte, haalt mij nu helemaal uit balans. Ik trek me zaken persoonlijk aan terwijl ik voorheen dat heel makkelijk kon loslaten.

En dan die xtra kilo’s, bobbels op plekken waar van je dan denkt waarom?! Het hoort er allemaal bij. Je leest het overal je gewicht kan toenemen door een disbalans in hormonen. Ja heel erg fijn maar ik had net mijn best gedaan om alle kilo’s eraf te krijgen?! Al struinend op internet kom je de nodige diëten, kookboeken en adviezen tegen. En ja wie gaat mij nou vertellen welke het beste is.

Kortom volgens mij is accepteren het toverwoord en zorgen dat je in balans komt met jezelf en daar keuzes in maak. Ik probeer 3x per week te gaan fietsen op de hometrainer, kies bewust tijd voor mezelf op mijn vrije woensdagochtend, neem me voor dat ‘goed’ ook oké is en niet alles perfect hoeft te zijn, doe regelmatig aan mindfullnes en maak mijzelf klaar voor de tweede helft van mijn leven met mijn ups and downs! Doe jij mee en zullen wij als vrouwen er gewoon open en eerlijk over zijn?! En o ja mocht je nog goede tips hebben dan lees ik ze graag:)