Maak mooie herinneringen, koester ze in jouw hart en leg ze vast

De afgelopen weken realiseer ik me steeds meer dat het leven zomaar over kan zijn of anders kan zijn! Dierbare, bekenden die kanker krijgen, een kindje verliezen, een dierbare verliezen, een tia krijgen, ongeneeslijk zien zijn, een ongeluk krijgen, alzheimer hebben, etc. Je hoort het vaker dat mensen die om deze dierbare heen staan dan het leven meer gaan waarderen en nog meer gaan genieten. Ik snap het wel want als jij in de schoenen van hun zou staan dan zou je alle momenten met jouw dierbare willen opslokken en koesteren. Echter waarom zou je daar vandaag al niet mee starten!! Niet pas als er iets in jouw omgeving gebeurt!

Mijn motto voor elke dag is starten en afsluiten met waar ben ik dankbaar voor, spreek ik met mijzelf af dat dit een fantastische dag gaat worden, zorg ik zelf voor een hoogtepunt, doe wat liefs voor een ander, schenk ik mijn gulle lach de hele dag door en tel ik mijn zegeningen. Zo nodig schrijf ik deze ook op in mijn schrift dat naast mijn bed ligt. Gewoon een momentje om stil te zijn en dankbaar en later in terug te lezen! 

Gisteren was weer zo’n moment wat ik koester, wat ik vast leg in mijn herinnering en met foto’s. Rond de klok van 10 uur gingen we op weg naar de Hoge Veluwe Hoenderloo om voor onszelf en onze buren (opa en opa Slofstra; mijn schoonouders) een mooie kerstboom om te zagen.  ‘'We’' waren; mijn lieve man, onze lieve jongste zoon (de oudste had geen zin en moest leren) en opa Slofstra (oma Slofstra ging boodschapjes doen en zorgde later voor een lekkere versnapering bij terugkomst). Mijn schoonvader kan intens genieten van deze momenten! En de genietmomenten koester ik en wil ik zoveel mogelijk vast leggen!

Onderweg genoot hij van de natuur van de Veluwe en niet 1x maar meerdere malen! Eenmaal in het park gingen we het avontuur met elkaar tegemoet. Eerst richting de kerstmarkt want daar moesten we het kerstboomomzaagbonnetje halen. “Ja pa echt maar 1 bonnetje is er nodig voor 4 bomen!”

Op de kerstboom hing een hert op zijn kop en werd van zijn velletje ontdaan. Indrukwekkend om te zien! Ik heb geen foto gemaakt want vond het ook wel zielig. Dit hert was trouwens aangereden bij de Oostvadersplassen. Toen we het bonnetje hadden konden we met de auto verder naar de plek waar het allemaal zou gebeuren. Het was een mooie rit door de Hoge Veluw waar pa ook nu weer met volle teugen van genoot en opgewonden was voor wat komen zou! Als het aan hem lag hadden we al menig boom die we onderweg tegen kwamen omgezaagd! 

Voordat we op de juiste plek waren moesten we nog over een modderig pad heen wat natuurlijk voor de nodige hilariteit zorgde want stel je voor dat we vast kwamen te zitten!

Eenmaal bij de plek van bestemming op zoek naar de juiste boom had pa er al 1 gevonden en moest deze ook om! Uiteraard wel met de twijfel of “Gerrie deze wel oké zou vinden?!”Samen met zijn zoon struinend door de derrie (modder) werd de boom gebracht naar de aanhanger en gingen Luan en ik op zoek naar een volgende. In totaal mochten er vier mee dus dan was echt effe zoeken met elkaar. De een was te scheef, de andere te kaal en/of te klein. Echter uiteindelijk hadden we er 4 en elke keer met dezelfde routine. Manlief zaagde de boom om en samen met zijn vader bracht hij deze naar de aanhanger. Ik vond het een pracht gezicht en genoot van dit unieke samen zijn. Want ja uniek is dit toch samen met je schoonvader op de Hoge Veluwe kerstbomen zagen! Wie had dit ooit gedacht een jaar geleden! Ik genoot zo dat ik de echte momenten echt vergeten ben om vast te leggen op een foto echter leg ik ze nu wel vast op papier en in mijn hart.

Op de terugweg kwamen de verhalen van vroeger weer los. Dat hij een hert aangereden had op zijn fiets toen hij op weg was naar Gerrie in het zusterhuis! Ja dat waren nog eens lange fietstochten! De ene keer dat ze een kerstboom gingen halen en zonder 1 terugkwamen en ga zomaar door. Eenmaal thuis alles afgesloten met heerlijke warme chocomel, rum, slagroom en appeltaart! Een echt geluksmoment was dit!

Mijn boodschap voor de komende week; koester de momenten die je hebt met allen die je lief zijn, doe wat liefs voor een ander, geniet van het samen zijn, leg het vast in jouw hart/op papier/maak een foto en vergeet vooral niet om te genieten en dankbaar te zijn om wat Hij jouw geeft!

“Wie mij volgt, zal beslist niet in de duisternis wandelen, maar zal het licht van het leven hebben!”

Johannes 8:12