Door welke lens kijk jij?

Wat zie jij als je door de lens naar jouw leven kijkt? Welke foto’s heb jij gemaakt? Welke momenten zou je willen koesteren en welke momenten wil je het liefst verwijderen? Zijn er momenten die je meer licht en kleur zou willen geven of juist wat donkerder wil maken? Zijn er momenten die je liever op afstand had gehouden? Of zijn er momenten die overbelicht zijn?

Ik hou van archiveren, opruimen en mapjes maken. Zo heb ik ook mapjes op mijn telefoon waarin diverse foto’s gaan. Foto’s die gaan over ons gezinsleven, foto's bewegen, foto’s over eten, foto’s van mijzelf, foto’s van ons huis etc. In het leven gaat het wat mij betreft ook zo. Als ik terugkijk dan zie ik dat ik ook mappen gemaakt heb en dat ik ook al heel veel mappen gesloten/afgesloten heb. Sommige mappen sluiten ging makkelijker dan andere mappen. Echter er zijn ook mappen die ik weer geopend heb; de map waar ik deze week over schreef. Het verlangen om mij focus te verleggen op een leven met Hem en dit te delen met anderen. Ik heb deze week echt op het kruispunt van mijn leven gestaan. Welke weg zou ik nemen, welke stappen ga ik maken, welke mappen ga ik afsluiten en welke zal ik weer openen?! Ik heb tijden gekend dat ik alleen maar met mijn geloof bezig was. Als ik daaraan terugdenk was dit echt een heerlijke en beweeglijke tijd. Een tijd waarin ik God dichtbij voelde. Ik draaide samen met iemand anders de vakantiebijbelclub, was een tijdje jeugdouderling, deed de kindernevendienst, 17+ club en uiteindelijk heb ik jaren gezongen in Sound of Joy. We zongen in kerkdiensten, gevangenissen, gaven een concert! Echt geweldig om op deze wijze het geloof uit te dragen! Een mooie intense tijd!

Ook de tijd waarin wij probeerden voor de tweede x zwanger te worden heeft Hij mij keer op keer geholpen om de pijn en het verdriet een plekje te geven. Ik vond veel troost in de liederen. En de komst van Luan, ons proces daarheen de dankbaarheid; Hij was daar altijd.

Als ik bedenk wat Hij voor mij gedaan heeft en dan met name op de momenten dat ik het zo moeilijk had en hoe Hij zich nu weer aan dient in mijn leven dan kan ik alleen maar dankbaar zijn en blij zijn dat ik kritisch door mijn lens gekeken heb deze week en dat “wat ik ben in zijn hand neerleg!”